بسم آنکه جهان و جهانیان را آفرید
من میخوام شروع کنم به وبلاگ نویسی و یا حتی مینیمال نویسی ، اصلا میخوام شروع کنم به نوشتن .
درسته الان دیگه دیر شده اما یه ضرب المثل هست که میگه ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است اما من میگم ماهی را هر وقت از آب بگیری میمیره :)
خیلیس حرف ها دارم که بعضی هاش را میخورم بعضی هاش را نمیزنم و بضی های دیگش رو هم نمینویسم اما در کل خیلی حرف دارم اما سکوت را بیشتر دوست دارم .
اگه راه حلی برای ترک سکوت من دارید لطفا ارائه کنید .
باتشکر از دوست خوبم محمد مسیح یار احمدی که دعوت نامه اینجا را برای من فرستاد و جا داره توی اولین پست وبلاگم ازش تشکر کنم
